Άλμα εις ύψος: Η βασική τεχνική του αγωνίσματος

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πόλης του Μεξικού το 1968, σπριντ και άλματα ήταν στo επίκεντρο της σκηνής.

Ο Μπομπ Μπίμον (ΗΠΑ) στο άλμα εις μήκος έκανε ρεκόρ με 8,90 μέτρα. Ο Ντικ Φόσμπερι (ΗΠΑ) συγκέντρωσε επίσης την προσοχή για την απόδοσή του στα μετάλλια. Απογειώθηκε στο άλμα εις ύψος με την πλάτη προς τη μπάρα και προσγειώθηκε ανάσκελα. Αν και άλλοι ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιούσαν αυτό το στυλ στις αρχές της δεκαετίας του ’60, το όνομά του συνδέθηκε για πάντα με το Fosbury Flop. Ας δούμε τα βασικά στοιχεία στο άλμα εις ύψος.

Το άλμα εις ύψος έχει μια προσέγγιση που περιέχει μετάβαση από γραμμική σε καμπύλη. Διαθέτει απογείωση παρόμοια με το άλμα εις μήκος, χρησιμοποιώντας ένα προτελευταίο και απογειωτικό βήμα. Τέλος, διαθέτει Bar Clearance and Landing στο λάκκο. Ας ξεκινήσουμε ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στην Προσέγγιση.

Για να κρατήσουμε την προσέγγιση απλή, θα το συζητήσουμε ως 5 βήματα στην ευθεία και 5 στην καμπύλη, συμπεριλαμβανομένων των προτελευταίων και των απογειωτικών βημάτων. Οι περισσότεροι αθλητές θα κάνουν το πρώτο τους βήμα με το ίδιο πόδι με το οποίο απογειώνονται. Οι αθλητές θα πρέπει να κινούνται σε όρθια στάση τρεξίματος μέχρι το τρίτο βήμα. Ο αθλητής θα συνεχίσει να επιταχύνει σε ευθεία γραμμή μέχρι να φτάσει στο πέμπτο βήμα. Προσοχή σε αποκλίσεις προς τα έξω, οι οποίες επιβραδύνουν τον αθλητή. Οι αθλητές τείνουν επίσης να επιβραδύνουν καθώς πλησιάζουν στη μετάβαση στη στροφή.

Η μετάβαση στη στροφή θα πρέπει να είναι ένα μείγμα από ευθεία προς τα μπροστά τρέξιμο σε ένα μονοπάτι, ενώ συνεχίζει ο αθλητής να επιταχύνει. Για να τρέξετε στη στροφή κάθε διαδοχικό βήμα πρέπει να βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το προηγούμενο. Επιπλέον, η απογείωση και τα προτελευταία βήματα πρέπει επίσης να είναι στη στροφή. Η έναρξη της στροφής στο πέμπτο βήμα συμβαίνει στο toe off. Αντί να συνεχίσει να σπρώχνει ακριβώς πίσω, ο αθλητής θα σπρώξει προς τα έξω.

Αυτή η ενέργεια θα αρχίσει να στρέφει το σώμα προς το επίπεδο που θέλει. Το επόμενο βήμα θα προσγειωθεί στη στροφή ακριβώς μπροστά από το προηγούμενο βήμα. Η κλίση είναι αποτέλεσμα επαφής με το έδαφος και συνεχιζόμενης επιτάχυνσης. Έτσι, όλο το σώμα κλίνει από τον αστράγαλο. Ο
εσωτερικός ώμος θα είναι χαμηλότερος από τον εξωτερικό και οι ώμοι θα ευθυγραμμίζονται με τους γοφούς. Χαρακτηριστικά λάθη σε αυτό το μέρος της προσέγγισης είναι το μοτίβο “ποδοσφαίρου”, όπου ο αθλητής με το εξωτερικό πόδι βρίσκει απευθείας στη μπάρα. Οι αθλητές τείνουν επίσης να κλίνουν προς
τη μπάρα στο προτελευταίο και απογειωτικό βήμα.

Κατά τη διάρκεια της απογείωσης, οι αθλητές μεταβαίνουν από μια προσέγγιση καμπύλης σε μια κάθετη απογείωση. Κατά τη διάρκεια των βημάτων απογείωσης, ο αθλητής πρέπει να διατηρεί την ταχύτητα και να “μένει μακριά” από τη μπάρα. Τα δύο τελευταία βήματα της προσέγγισης πρέπει επίσης να γίνονται στη στροφή με επαφές ποδιών ακριβώς το ένα μπροστά από το άλλο. Προσοχή στην τάση του αθλητή να κλίνει στη μπάρα, όταν πατάει το πόδι απογείωσης. Εάν η απογείωση εκτελεστεί σωστά, ο αθλητής θα αισθανθεί ότι πατάει το πόδι “μέσα”, επειδή εξακολουθεί να κλίνει προς τη μπάρα και τρέχει στη στροφή.

Τα προτελευταία και απογειωτικά βήματα θα είναι οι πλήρεις επαφές με τα πόδια. Δεν πρέπει να υπάρχει “αποκατάσταση” της φτέρνας σε αυτά τα βήματα, καθώς το πόδι θα περπατήσει μόνο πάνω από τον αστράγαλο ή τη μέση γάμπα. Το πάτημα για την απογείωση θα πραγματοποιηθεί ακριβώς με το δάκτυλο του ποδιού απογείωσης να στοχεύει στο πολύ υψηλό επίπεδο. Η δράση του βραχίονα μπορεί είτε να συνεχίσει να είναι με το ένα χέρι, είτε με τα δύο προς τα μέσα κατά την απογείωση. Όταν ο αθλητής πατήσει το πόδι απογείωσης, θα χρειαστεί να είναι προετοιμασμένο ή έτοιμο για το άλμα. Θα πάρει πολλή ενέργεια από το άλμα, οπότε πρέπει να φροντίσει ο αθλητής να κινείται πάνω από το πάνω μέρος του ποδιού. Εάν το τρέξιμο έγινε σωστά, η πλάτη του θα πρέπει να είναι στραμμένη προς τη μπάρα κατά το πάτημα απογείωσης.